Endurance Ermelo 1 mei 2016 klasse 2.
Na de training in Mont le soie heeft win een paar dagen vrij gehad zodat hij even kon bij trekken omdat hij toch best wat ingevallen was. Ze konden het weekend hierna al weer lekker de wei op bij ons op stal, wat voor win ook weer betekend dat hij weer de hele dag naar buiten kan!
De week naar Ermelo toe nog wat getraind en ons dressuur weer wat bijgeharkt. We merken nu dat hij ook in de dressuur weer plezier gaat krijgen en losser wordt door zijn hele lijf heen! We blijven het dressuur werk natuurlijk wel op peil houden haha. De dag voor de wedstrijd ga ik altijd al mijn spullen al pakken en denk nog last-minut aan de laatste dingen. Trailer zetten we dan ingepakt en wel op het bedrijf klaar zodat we die in de ochtend alleen nog hoeven te koppelen en dan kunnen we zo weg. Ik moet wel zeggen dat ik steeds handiger wordt in het inladen van de trailer voor endurance wedstrijden. Voor springen en dressuur nam ik altijd de helft minder mee kwa materiaal, wat wel eens leidde tot vergeten dekjes, beugel riemen etc. Spullen worden handiger en overzichtelijker geplaatst zodat ook mijn grooms weten wat in de trailer kan blijven en wat mee moet naar de Vetgate. Papa heeft nog een mooie bak kunnen scoren die ik af kan sluiten zodat niet alles los in de trailer ligt en natuurlijk was de action mijn beste vriend met hun bakken en de bolderkar (Bedankt endurance Facebook groep 😉 )
( op de foto, helemaal achter mijn rode zadelkist met harnachement, poetsspullen en dekje voor de eerste ronde. Daarvoor de zwart bak met emmers, sponzen, voerscheppen, voer, lint, poortgrepen etc. Daarop mijn vetgate kist met dekens, dekje, wondspray, borstels, handdoeken enz. Daarvoor nog een krat waar hooi los in kan en mijn opstap krukje cq zadelbok. En rechts tegen de wand de prikpaaltjes voor de paddock )
Op de dag zelf om 4.45 richting stal en win daar ingeladen en vertrokken. Alles verliep vlotter als dat ik bedacht had en kon dus op het terrein zelf op mijn gemak mijn paddock maken en al wat spullen naar de vetgate brengen. Mama, Lars, Tess & Britt kwamen iets later en zo konden we daarna naar de voorkeuring en mochten we daarna van start. Ondertussen nog de plan van aanpak gemaakt met Daphne en zo konden we om 9.00 van start. Iets achter de massa aan zodat we rustig aan konden vertrekken. De rit zelf was op sommigen stukken heel modderig door de vele regenval van de afgelopen week maar win reed hier prima doorheen en langs en was heerlijk de rust zelve, totaal geen getrek aan mijn armen of wat dan ook! Bij het eerste hek ging meneer gelijk plassen toen ik afgestapt was om het hek te openen, ben blij dat hij dit steeds makkelijker gaat doen! Helaas heb ik halverwege de eerste ronde afscheid genomen van Daphne, haar paard maakte zich te druk om nog samen verder te rijden en zijn we apart gaan rijden. Aangekomen op de vetgaten wat ruzie met de hartslag meter maar win binnen 3 min aan kunnen bieden en alles was helemaal prima. Hierna was het 40 minuten ‘pauze’ waarin win wat slobber at, wat hooi, luzerne en lekker gestapt werd door Tess en Britt.
In de rust besloten om te kijken of ik met mijn normale bustrens kon rijden en gewoon de gok te nemen. Wat was ik trots op Win, zo rustig en fijn! We zijn weer op het punt waar we vandaan kwamen voor mijn blessure! Deze ronde wat mensen ingehaald en lekker kunnen galopperen maar ook fijn draven. Tussen door wat stap stukjes en ook hier ontspande hij helemaal en kon ik optimaal van hem en de natuur genieten!
Nadat we het terrein opdraaide schakelde win helemaal uit kwa energie, maar toen ik hem terug aanspoorde om te gaan draven wilde hij wel voorruit! Hij dacht natuurlijk nog dat hij gelijk zijn hartslag moest laten meten en ging hierdoor zeer zen over de finish heen. Op de nakeuring hs van 44 en geen dramatische veranderingen op de vetkaart! Ik ben zo blij met Win en mijn ouders, grooms en sponsors van vandaag!
Bedankt!
Ssst slaap lekker Windigo