Endurance Maasland 11 oktober 2020
Zoals jullie konden lezen heeft Arven zijn eerste 40 km goed volbracht in Beernem. Hier vertelde ik ook vrolijk dat we in Montferland zouden gaan starten voor zijn 2de kwalificatie. Helaas liep Arven een hoefzweer op die hem erg in de weg zat. De week voor de wedstrijd besloten om hem toch maar thuis te houden en maar uit te kijken naar een volgende wedstrijd. Helaas waren er in de tussentijd geen Nederlandse wedstrijden die in de planning paste en gezien ik al een riding permission voor België had was de keus snel gemaakt om maar weer naar Vlaanderen af te reizen.
Deze keer mochten er wel meer grooms mee, en reisden we dus af met 4 grooms en ikzelf. Paps en mams gaan standaard mee, daar is geen twijfel over mogelijk, familie Vasen is ook een vast aandeel in het team en Vivian sprong nog net niet in de auto toen ik de datum bekend maakte. Lotte, mijn all-time stalgenoot en vriendin wilde heel graag de endurance wereld ontdekken en ging ook gezellig mee.
We konden ook weer prettig ‘laat’ opstaan omdat België een flexibele starttijd heeft, ik begin wel steeds meer van dit systeem te houden, het scheelt veel stress in de morgen. Eenmaal aangekomen ons plekje bestreken en tent omhoog gezet gezien ze veel regen voorspelt hadden. Omdat we met veel mensen waren was het best relaxed opbouwen en was er veel ruimte voor uitleg voor onze aspirant groom. We hebben Arven voor gekeurd en hij gedroeg zich voorbeeldig, met mooie waardes mochten wij van start. In België werkt het klassement systeem anders als de Nederlandse wedstrijden, hier werken ze met strafpunten. Voor iedere hartslag hoger dan 44 (en onder de 60) krijg je 1 straf punt, voor iedere volle minuut die je erover doet om bij de vet-in te staan krijg je 1 strafpunt, en voor iedere volle minuut voorsprong op de ideale tijd (14km/u) krijg je 2 strafpunten, voor iedere volle minuut achter stand 1 strafpunt. Hieruit worden dan alle strafpunten bij elkaar opgeteld van zowel de vet-gate als de finish. De uitslag is dan een grote spanning omdat je dus totaal niet weet wat een ander doet of gedaan heeft.
Deze wedstrijd wilde ik gaan rijden op de ideale tijd, welke op 2 uur 51 minuten en 26 seconden stond. Stopwatch aan en gaan! Afgesproken met de out-time vrijwilligers dat ik om 10.30 van start zou gaan en zo geschiede vertrokken we in ons uppegup. Arie was heel gespannen het eerste stuk, heel erg kijken op alles wat er in de omgeving gebeurde (niks dus) en wat pieperig om wat plasjes her en der. Halverwege pikte we 20km ruiter op die lekker achter ons aan stiefelde. Arie vond dat wel moeilijk, moest hij nu ineens de volwassen jongen worden en helemaal voorop de wijde wereld in? Hij accepteerde zijn taak gezien zijn maatje best makkelijk het anker uitgooide als die wat engs zag, en hij daar behoorlijk chagrijnig van werd. Op het groompunt nam hij zelfs een paar slokjes drinken maar zo jong als dat hij is hij dus ook snel afgeleid. We reden maar vlug weer verder. Al galopperend reden we de route uit en kwamen we al vlug een stevige helling tegen. Die stapte we mooi omhoog totdat we van achter gepasseerd werden en toen was mijn nuchtere arabier ineens een bom. Om maar te voorkomen dat we samen op het asfalt onderuit gingen maar rustig omhoog gedraafd en daarna snel de ruiters voor ons los kunnen laten. Ik laat me niet gek maken door andermans snelheden. Rustig aan in controle verder gereden en zo relaxed de vetgate weer in. Hier in 2 minuten Arven aangeboden met een hartslag van 51 en konden we lekker een uur relaxen. Arven zijn spieren waren heel mooi los en hij had honger als een paard (haha).
De pauze was over en mijn afstand tot de 2 ruiters voor mij was echt niet groot. Al snel reed ik ze in mijn constante galop weer bij. Zo Franstalig als ik ben (not) was de communicatie wel een dingetje. Ik reed ze voorbij en merkte dat ze meegingen, prima, maar ik galoppeer niet op 25 per uur… Dus al snel gingen ze mij maar weer voorbij. Gelukkig heeft Arven geen moeite met laten passeren zolang hij zelf ook maar vooruit mag. Ik reed lekker mijn eigen ding en genoot van de mooie omgeving. Rond de 12 kilometer reed ik mijn voorgangers weer bij die aan het stappen waren en besloot maar even aan te sluiten en een snelle berekening te maken hoe mijn rijtijd stond en besloot maar even mee te stappen. In het frans Duits en Engels kwam ik erachter dat ze heel het stuk zouden gaan stappen en toch maar besloten dat ik weer doorreed.
Na een lekker stukje alleen gedraafd te hebben even opnieuw mijn hoofd gebroken over de verwachte tijd die ik nog zou moeten rijden. Lichte paniek sloeg toe omdat ik dacht na iedere bocht weer terug te zijn op het start terrein. Rustig aan hobbelde we verder en Arven gaf 2x aan uit een plas te willen drinken en dus maar een korte drinkpauze ingelast. Tijd hadden we toch genoeg. Het laatste stukje heb ik lekker genoten van mijn witte vriendje en konden we rustig over de finish heen. Snel zadel eraf, hartslag vond ik prima dus hup daar stonden we binnen een minuut bij de keuring met een hartslag van 48. Voordraven ging vele malen beter als de laatste keuring in Beernem, hij had nog zat pit over! Hierna een snelle strafpunten berekening gemaakt en dacht dat ik rond de 16 punten uit zou komen (52-44=8 48-44=4 dus 12 punten voor de hartslag, 2 punten voor de totale hersteltijd van de gehele wedstrijd waar we op 2.48 zaten en dan nog 2 punten voor het iets te vroeg binnen zijn). Dik tevreden gezien we de vorige keer 33 strafpunten hadden.
Hierna Arven lekker na verzorgd en alle spullen weer transport klaar gemaakt. Nadat de oude eigenaar Arie nog een flinke kus gegeven heeft is hij lekker huiswaarts gekeerd. Ik bleef achter met Mama en Vivian om een mogelijke prijs in ontvangst te nemen. Na onze 3 Nederlandse ruiters op de 80 binnen te zien komen en ze ook goedgekeurd te zien worden was het tijd voor de prijsuitreiking. Hier mocht ik onverwacht de 2de plaats in ontvangst nemen! Uiteindelijk hebben we de rit voltooid met maar 14 strafpunten omdat ik niet te vroeg binnen was en met een gemiddelde snelheid dus van 14,049. Super trots om nu al vorderingen in zijn volwassenheid te zien! We maken rustig aan onze volgende plannen rondom het corona virus en genieten van de trainingen thuis! -Filmpje komt hopelijk zo snel mogelijk-
Dank aan al mijn sponsoren en super groom team die altijd voor mij klaar staan!