Endurance Maashorst 11 juni 2022 86,5 km
Tijd voor onze laatste 80 kwalificatie, na wat stomme pech en wat privé tegenslagen mochten we eindelijk weer van start! Arie was super fit, fijne trainingen kunnen rijden en hij doet het super op de aquatrainer en zwemles trainingen. Arie was dan weliswaar heel fit, maar helaas had (heb) ik nog ontzettend veel last van de na-weeën van een auto ongeluk van begin april dit jaar. Plan was om lekker rustig aan te gaan rijden en zien waar het schip zou stranden en te kijken hoe het met mijn schouderpijn zou gaan.
In de ochtend voelde ik mij weer ontzettend dankbaar dat de paarden aan huis staan, om half 5 de wekker en om 05:10 hadden we de shetlanders naar de wei gebracht, Arie ingepakt met bubbeltjes plastic en op de trailer gezet. Tegen een uurtje of 6 kwamen we aan in het plaatsje Zeeland en werden we verwelkomd op een mooi parkeerveld met gras tot aan je knieën. Arie snel uitgeladen en die maar aan zijn ontbijt gezet en intussen de vetgate maar klaar maken. Veel bekende gezichten en her en der een praatje maken om op ons gemak voor te keuren. Arie mag met fijne waardes van start en na het luisteren van de voorbespreking maak ik ons 2’en in gereedheid. Papa maakt de auto groom klaar en mama helpt mij nog even mee. Bij het warm stappen kom ik al snel Imke tegen en Elianne. Tijdens de rit liep ons groepje van 3 heerlijk in hetzelfde tempo en hadden we hetzelfde wedstrijddoel voor ogen namelijk uitrijden.
In de eerste lus bleef een groot deel van de ploeg aardig bij elkaar, de gemiddelde snelheid lag ongeveer wel gelijk, maar het tempo niet helemaal. Na de flinke klapzand helling en een gezamenlijke plaspauze besloten we om afstand te creëren op de rest van de groep en op ons eigen tempo de wisselde ondergronden te trotseren. Arie en Athos waren dikke vrienden geworden intussen en gingen mooi met elkaar op! De eerste loop verliep fijn en we voelde het zonnetje de aarde opwarmen en reden we de groep voor ons toch weer dicht. In de vetgate aan kunnen bieden onder de 2 minuten met een hs van 52 en met perfecte waardes mochten we de 2de loop in.
Foto door Eric Lamsma
Er was een klein beetje chaos met het vertrek, de klasse 2 kwam binnen en wij moesten door hetzelfde 3 meter poortje naar buiten. Ach we hadden toch geen haast, dus iedereen even naar binnen en wij weer naar buiten. op de loop pakte we al snel een galopje en reden we van de groep weg met z’n 3’en. Ook deze loop was een technisch rondje en we namen op de groom punten ruim de tijd om de paarden te laten drinken. Onderweg stond nog een water punt en hier koos Arie ervoor om nog even te plassen. Verder verliep dit rondje ook zeer voorspoedig en we kwamen weer terug aan op het terrein. Nu ook weer onder de 2 minuten kunnen aanbieden met een hartslag van 56 en kregen we de mededeling voor een verplichte re-inspection. De dierenartsen wilde alle klasse 3 paarden nog even extra zien voor vertrek en stiekem was ik hier best blij mee. Nu wist ik zeker dat we weer fit van start konden arie stond super relaxed met een hartslag van 45 bij de dierenarts en met perfecte waardes mocht hij weer aan het laatste rondje beginnen, nogmaals dank voor het voor draven Eshter!
Arie had super goed gegeten en gedronken in de vetgate maar ook onderweg kwamen er wat slokjes uit. En op sommige stukjes waar we toch moesten stappen snakte hij ook wat lang gras mee. De laatste ronde was hetzelfde als de eerste ronde alleen nu zonder aftakking van 10 km en we wisten dat er weer wat behoorlijke technische stukken inzaten, geen risico nemen en lekker finishen. Gelukkig reden we met horloge want men wat waren er veel pijlen uitgehaald, zo jammer dat de routes gesloopt worden waar een organisatie zo ontzettend hard zijn best doet! Het rondje vorderde gestaag en vooral die laatste 10 km voelde als 50, niet dat de paarden niet vooruit wilde maar er leek gevoelsmatig geen eind aan te komen. Bij binnenkomst was net de prijsuitreiking van de klasse 2 bezig, en door de ligging van het terrein midden door de prijsuitreiking heen met onze paarden. Omdat we toch een half uur moesten wachten ervoor gekozen om Arie goed te laten eten en drinken en 10/15 min voor het nakeuren hapje stapje te gaan doen. Alleen zijn hartslag bleef een beetje hoog hangen, ik nam hem even mee en op een rustiger stukje van het terrein en hier ging meneer gelukkig plassen en dropte zijn hartslag gelijk.
Tijd voor de nakeuring toch altijd weer een spannend momentje. Ons clubje van 3 mochten mooi samen keuren en Arie mocht als eerste draven. En met een mooie A eindigt onze 86,5km. Dikke knuffels en dankjewel voor Arie. Gelijk lekker in de koel beschermers gezet op een paddock achter de trailer waar hij heerlijk verder gras ging eten. Samen met het team van Imke nog heerlijk van het zonnetje genoten en hier ook lekker verband. Op de prijsuitreiking stond een zeer mooi gevulde prijzentafel, waarvoor dank! Arie mocht naar huis met een mooie 4de plaats met maar 14 min achterstand op de nummers 1 en 2 en een gemiddelde snelheid van 12.02km/u
Arie heeft hiermee zijn novice behaald, en wat betekend dat nu? Om CEI (internationale wedstrijden) te mogen starten moet een paard in een periode van 12 tot 24 maanden 2 wedstrijden tussen de 40 en 79 en 2 wedstrijden tussen de 80 en 100 km goed uitlopen. Hiermee heeft arie dus zijn laatste 80 binnen en kunnen we heel voorzichtig aan gaan kijken naar zijn allereerste CEI* 100 km. Ik heb er nu al zin in!