CEI1* 100 km Buch (Duitsland) 2 juni 2023
Arven was in maart helemaal klaar om weer aan de start te verschijnen maar mijn eigen gezondheid gooide roet in het eten. Arie ging op rust zonder wedstrijd prikkel aan het eind van zijn training en ik baalde als een stekker. In Zutendaal vorig jaar zag hij er oké uit, maar niet topfit. Ik heb toe heel mijn voer management omgegooid en hij zag er heel de winter super uit! Nieuwe plannen werden gemaakt en zo kwam Buch weer in beeld. Het originele plan was om hier een 2* te rijden.
De aanloop naar de wedstrijd ging met behoorlijke hobbels, werk vroeg veel van mij, mijn gezondheid vroeg ook aandacht en dan moest ik ook ergens nog inpakken. Op dinsdag alles bij elkaar geraapt en ingepakt. In de avond nog een ronde mest wegrijden en Arie wilde een pay-back doen omdat ik hem al z’n roze pyjama aan had gedaan om schoon te blijven. Hij trekt een sprint en ik zie zijn ijzer vliegen. Uitgerekend de avond voor vertrek en uitgerekend is mijn eigen smid op vakantie. Via via een ontzettend aardige smid gevonden die bereid was om al om 900 even het ijzer terug te zetten. Oké we vertrekken 2 uur later als gepland maar dat komt wel goed!
Op woensdag was de smid keurig op tijd, snel het ijzer terug gezet en konden we gelijk vertrekken. Zo gingen we op pad voor onze tour van 660 km. Dit was ook de eerste keer dat ik hem zo lang mee nam, maar goed hij is ooit geïmporteerd uit Polen dus dat moet wel goed komen. We kwamen in ontzettend veel files terecht en hebben er uiteindelijk 10 uur over gedaan om op het terrein te komen, 10 minuten voor de check in sloot, maar net op tijd. Helemaal achterin vond ik onze naam op de box en na een wandeling Arie naar bed gebracht. Paddock neergezet voor de dag erop en toen vonden we het wel genoeg voor deze dag. Later op de avond arriveerde het gehele groomteam en waren we compleet. Ons hotel zat in een prachtig oud stadje waar je door de oude stadsmuren heen reed. Zo ontzettend schattig!
Op donderdag de plannen gemaakt dat ik een rondje wilde rijden, de grooms verkende de groom routes en wilde we alles opbouwen. Ik had gezien dat er een 10 km lus was gemaakt die voor een deel ook over mijn 2de lus heen ging. Deze lus was vermoedelijk ook het vlakst en vond ik wel mooi om ons rondje te rijden. Eenmaal opgestapt merkte ik dat ik een bom mee had. Arie was zo ontzettend fris dat iedere boomstronk eng was, maar ook de route markering. Veel communicatie had ik niet met hem, wel fijn het rondje kunnen rijden nadat hij besloot om te ontspannen. Terug op het terrein Arie verzorgd en lekker in de schaduw van de trailer naar Arie op de paddock gekeken. Intussen belde de grooms op dat ze eraan kwamen omdat ik al terug was maar ze moesten nog een deel de route rijden. 1 groom bleef bij mij genieten van de zon en al snel waren de andere ook terug. Ik kreeg nog wat info over de route en zo hielden we in de middag een siësta. Arie besloot ook te genieten van het zonnetje en ging lekker languit liggen zonnen. Een paar mensen uitte wel hun zorgen dat hij daar zo heerlijk lag te ronken maar ik verzekerde ze dat het normaal voor hem was om zijn middag dutje te doen. Wel fijn dat iedereen een beetje op elkaars paarden let! Tegen 5 uur aan Arie nog even gewassen, want die dutjes doet hij het liefste in de ene mesthoop natuurlijk.
De voor keuring voorliep voorspoedig en hierna Arie maar weer op stal gezet. Wij gingen een hapje eten en op tijd naar bed. Ik ben in de avond nog even terug gegaan voor een laatste check-up en ook mijn mandje ingegaan.
In de ochtend zag ik Arie met hele grote ogen in z’n box staan. De 160 was al aan het warm rijden en er was veel onrust op stal. Hierop besloten om hem maar bij de trailer wat gras te laten eten en daar op te zadelen. Na het zadelen nog snel ingewogen en konden we van start. We vertrokken in een groepje van 4, 3 ruiters startte met een kleine interval voor de rust gok ik. Al snel staken we de weg over en lag ik niet meer op kop. 2 ruiters hadden een behoorlijk hoog draftempo dus besloten achter te blijven met de andere ruiter. Deze ronde voorzichtig gereden met de heuvels en Arie gaf heel fijn aan hoe hij de heuvel af wilde. Werd hij wat onzeker ging hij zelf terug in tempo naar wat voor hem comfortabel was maar vloog ook gelijk weer weg zodra hij weer dacht te kunnen. Dit rondje heerlijk kunnen rijden, en zag wel iedere keer op mijn horloge dat we eigenlijk wat te hard gingen maar trager voelde ook niet goed met hoe fit hij voelde. Deze loop uiteindelijk op 16,1 gereden met perfecte waardes in de vet kaart.
Ik had 5 minuten achterstand op mijn andere ruiters en we gingen de vlakke ronde in. Al snel reed ik ze bij ieder groompunt dicht waar Arie wel aangaf dat hij wilde drinken maar afgeleid was door de vertrekkende ruiters. Na 2 groompunten maar besloten het gat goed dicht te rijden en aan te sluiten bij het groepje. Het volgende groompunt dronk hij keurig zijn emmer leeg en gingen we door naar de vetgate. Onderweg werd er wat gewisseld met de voorste paarden en bleef ik fijn in het midden zitten. Op de vetgate moest hij weer plassen vóór het aanbieden. Kost wat extra tijd maar hij is het in ieder geval kwijt denken we dan maar. Ook hier ging hij met perfecte waardes de rust in.
Ik hoorde op het laatste stukje een los ijzer rechts achter. Snel een smid gevraagd maar die was niet beschikbaar (?) maar iemand van de organisatie kon hem wel vastzetten. Ook prima dacht ik! Al zijn andere ijzers nog gecontroleerd en daar was niks mis mee. Zo vertrokken we vol goede moed de laatste ronde in. De 3 kop ruiters gingen met een behoorlijke vaart er van tussen en de ruiter achter mij ook. Ergens wilde ik ook mee rijden voor een top 3 klassering, maar aan de andere kant dacht ik, waarvoor. Ik wil deze wedstrijd uitrijden en ik ga niet lopen jakkeren de berg af. Ik liet het 4 tal gaan en reed weer verder alleen. Halverwege de ronde voel ik iets met de berg af draven. Gelijk gestapt en op het asfalt gedraafd. Niks te merken weer, maar hoorde iets. Nee z’n ijzer eraf. Ik reed met 17 per uur rond. Tijd zat dus. Wat te doen. Maar kijken hoever we komen. Tempo omlaag, en galopperen waar we kunnen op het gras en anders stappen. Arie was het hier ook mee eens en zocht ieder stukje zachte berm of überhaupt steentjes vrije ondergrond en vloog meteen weer weg. Heel vaak getwijfeld om mij uit het parcours te halen maar iedere keer trok hij zonder problemen weer aan op zachte ondergrond dat ik dat ook weer niet fair vond. Hij is heel de weg zo opgewekt geweest!
Naar de finish was voornamelijk gras, op 1 bocht na. Deze gestapt en hierna heerlijk naar de finish gegaloppeerd. Nog even plassen voor de in time en we mochten draven. Ze wilde hem nog een keer hebben draven en ik zag dat hij wel beter draafde dan de eerste keer toch nog wat gevoelig op z’n voet zonder ijzer. Hierna nog de metabole keuring en al snel kregen we het verlossende antwoord dat hij zijn 2de cei in de pocket heeft! Ik ben zo ontzettend trots op hem met zijn meedenkend karakter en werk willigheid. Hij heeft wel even laten zien wat hij kan!
Maar om even terug te blikken wat ik vanuit hier wil gaan verbeteren is om toch altijd een Hoefschoen extra mee te nemen voor onderweg die we snel even aan kunnen doen voor het geval dat. Deze gaat dus ook besteld worden. Verder iets meer vertrouwen in hem hebben in wat hij aankan. Hij geeft het zelf heel goed aan. En mijn eigen reis planning iets beter in kaart brengen hoeveel tijd ik bij de route planner moet tellen omdat we met een trailer rijden. Ik wil vanuit hier ook gaan kijken of ik toch misschien wat uit mijn comfortzone moet gaan om bij een groep te blijven. Ik rij tegenwoordig zo makkelijk alleen omdat niemand zijn tempo mij zint. Dit gaan we rustig aan eens bekijken of het beter is dat ik mij gaan aanpassen in mijn trainingen of heb ik de “pech” gehad om alleen maar harde dravers tegen te komen.
Op naar de volgende!