Endurance Beernem

Endurance Beernem (België) 29-08-2020 Arven

Sinds mei is Arven (Alias Arie) in mijn eigendom gekomen, en hoewel hij netjes afgericht is, mist hij een goede dressuurmatige achtergrond. Ik ben gelijk zijn opleiding gestart en hem geleerd over de rug te lopen in balans op 4 benen en spelenderwijs leren we hem te wijken (pootje over), een stapje achterwaarts en nog andere leuke oefeningen. Arie is ontzettend slim, zo slim zelfs dat ik dingen vaak maar 3 keer hoef uit te leggen en hij neemt zelf initiatief om het uit te voeren, soms eindigt het in frustratie van Arie zelf uit (Hoezo mag ik niet alleen maar galopperen? Hoezo vraag je of ik alsjeblieft gewoon wil stappen? Remmen is angst weet je nog?) Maar 9 van de 10 keer als we samen rijden geeft het een prettig harmonieus beeld en laat ik Arie het steeds makkelijker zelf uitzoeken.

Zodoende reden we meer buiten, met vriendjes, zonder vriendjes, vriendjes die we ophalen en weer wegbrengen en alleen verder gaan. Alles doet hij zonder ook maar 1 voet om te draaien, in het bos is hij duidelijk verder bevestigd als in de bak maar ook hier is winst te behalen en geven de trainingen erg snel resultaat gezien hij ontzettend slim en meewerkend is. Hij pakte de trainingen zo makkelijk op dat ik wel naar zijn eerste wedstrijd durf toe te werken en zodoende is deze wedstrijd in Beernem op de agenda gekomen.

De 2 weken voor een wedstrijd kun je niks nieuws meer in je training doen en gingen we dus vooral puntjes op de i zetten, en wat ging de dressuur les prettig! Meneer komt steeds fijner op 4 benen en slingert minder door heel zijn lijf, buiten in het bos werpen de lessen hun vruchten af en kunnen we gewoon stil mee zitten. Vol goede moed gaan we de wedstrijd in!

Een keer ‘laat’ mochten we ons bed uit en om 700 stond Arie en wat laatste spullen in een wip in de trailer. Op voor een 2 uur durend auto ritje en we tuften vrolijk verder. Arie stond als een muil ezel in de trailer gezien hij het makkelijker vond om heel zn hoofd in de hooizak te steken om te eten… Aangekomen op het terrein was Arie lekker fris, en voor de zekerheid maar een bitje ingedaan, hij draaft zo meestal makkelijker voor en heb ik iets meer te vertellen. Met een vrolijke stuiterbal gingen we richting keuring en met een hartslag van 44 mochten we draven.

Het leuke aan België is dat je mag starten wanneer je wil, dus toen alles klaar stond ben ik opgestapt, warm gereden en gelijk maar van start gegaan. Op wat hele enge boomstammen na liep hij als een zonnetje en kwamen 2 Franstalige zussen ons achterop gereden. Al snel vervolgde wij samen onze rit en wisselde we steeds van plaats voor achter midden en zo verder. Vlak voor binnenkomst gooit Arie het anker uit en gaat hij plassen, mooi lieve brave jongen! Aangekomen bij de vetgate zodra ik een hartslag had Arie direct aangeboden en met een fijne hartslag van 48 hadden we iets minder dan een uur pauze. Ook weer eens wat anders in België is dat je pauze ingaat vanaf binnenkomst en niet vanaf vet-in. De 2de loop starte weer voortvarend en reden we een groep van 5 Franstalige ruiters achterop. Op een gegeven moment reden we met 11 ruiters in een rij achter elkaar, best leuk om dit zo te doen. Tempo lag mooi dus go with the flow. Met wat lichte regen volbrachten we de rit.

Aangekomen bij de vetgate had Arie een mooie snel dalende hartslag en mocht ik hem aanbieden met 51. Het begon steeds harder te regenen en zo snel mogelijk maar zijn regendekentje opgedaan. Met alle natte spullen zijn we maar weer naar huis gereden en dromen we alvast verder over onze 2de wedstrijd. Montferland hebben we nu in het vooruitzicht!