8 Januari 2018
In mijn vorige blog Winter onderhoud; Zadels vertelde ik over mijn kennismaking met Skyriding en mijn bevindingen van het pas consult. Na heel even twijfelen besloten om 2 Trekker Pro Arte zadels te bestellen in het bruin. 2018 Kon niet mooier beginnen met de aflevering van mijn beide zadels! De pads voor Win zijn ook keurig mee geleverd in het Royal Blue en vanaf nu zal Windigo dus niet meer in het paars met geel op wedstrijd verschijnen. *snik* Maar de Royal Blue pad van Grandeur staat hem fantastisch! Intussen kan ik natuurlijk niet wachten om mijn zadels te testen en in gebruik te nemen. Als eerste ben ik hem op Windigo gaan testen. Even erop gelegd, met en zonder pad, even kijken hoe Win reageert en even beseffen dat mijn zadel wel een aparte look heeft in vergelijking met engelse zadels. Win leek deze pas en foto sessie wel prima te vinden. Na iets te lang genoten te hebben van de aanblik van het zadel Win verder opgezadeld. Sorry paard dat het zadel even meer aandacht kreeg dan jij…
Eenmaal in de bak aangekomen opgestapt en weg gereden. Oeps beugels veelte lang. Ik rij al een jaar op het zelfde gaatje en nooit het idee gehad dat ik lang zat, maar ik kon makkelijk 3 gaten korter gaan zitten. Gelukkig dat ik gaatjes bijgeprikt had in de riemen want anders had ik het niet gered. Win stapte iedere keer vrolijk weg en liet zich makkelijk rijden in de binnen baan. Even alle dressuur knopjes weer getest en hij pakte alles weer makkelijk op, maar voor Win heb ik nog gewoon zijn dressuur zadel en dit zadel is voor buiten. Dat gaan we morgen maar testen dacht ik. Met uitstappen was Win wel zo fanatiek geworden dat ik het eigenlijk sonde vond om af te stappen. Hij gaf duidelijk aan dat hij wel zin had in nog een rondje! Een goed teken toch?
Na mijn lessen was het intussen donker geworden en moest Soliman maar even binnen passen. Sorry pony, dit is niet jouw afdeling maar om nou in het donker te gaan rijden vond ik iets te gek worden. Soliman liep er makkelijk mee weg maar ik had het idee enorm te wiebelen, bleek de singel niet goed vast te zitten, Whoeps. Ook met Soliman wat dressuurmatig gereden. Ik vind het zeker belangrijk dat mijn (trainings) paarden goed aan de hulpen staan. Dus als ik aan 1 kant kuit geef dat het daadwerkelijk even opzij gaat. Gelukkig begint hij het spelletje te snappen! Na fijn binnen gewerkt te hebben wat foto’s gemaakt. Bij Soliman was mij opgevallen dat het zadel toch naar voren geschoven was. Even een kleine aanpassing gemaakt aan het zadel en morgen kijken we wel weer verder.
De volgende dag samen met mijn vriendin en tevens bijrijdster van Windigo naar buiten gegaan. De paardjes leken beide erg prettig onder het zadel te lopen en na de kleine aanpassing bij Soliman en het goed aan singelen wiebelde en schoof het zadel niet meer. Erg prettig dat het zo makkelijk aan te passen is! Tijdens de rit wat stap draf en galop gedaan en de paarden werden gaan de weg steeds fanatieker en fanatieker. Oortjes erop en gaan was het motto van beide paarden! Intussen heb ik al wat meer met beide paarden gereden en ben ik zeer te spreken over de zadels, ze beginnen nu mooi te vormen naar beide paarden en het zit heerlijk! Van die “handgreep” aan de voorzijde van het zadel heb je eigenlijk totaal geen last, het makkelijk aan te passen beugel ophang systeem is ideaal om toch snel even te wisselen bij andere voorkeur. Ik train intussen lekker verder voor aankomend seizoen. En om zelf niet achter te blijven in kennis staat er deze week een interessant rondje educatie gepland!
Vergeten jullie niet een reactie achter te laten? Ik ben van plan meer te gaan schrijven en het lijkt super leuk als jullie blog ideeën opgeven!